Wikiński statek projektowany nowoczesnymi metodami. Praca inżynierska Alana Durajewskiego | WIMiO - Politechnika Gdańska

Znalezisko z Gokstad to datowany na 2. połowę IX wieku statek, znaleziony w 1879 roku w Norwegii podczas przekopywania kurhanu. Aktualnie można go podziwiać w Muzeum Łodzi Wikingów w Oslo. Jest przykładem sneki, najmniejszego z wikińskich okrętów wojennych.

Projekt absolwenta opisuje cechy szkutnictwa skandynawskiego, odnosząc się do możliwości odtworzenia ich nowoczesnymi technikami. Do wykonania modelu skorzystano z modelowania bryłowo - powierzchniowego, aby zapewnić jak najwyższą dokładność otrzymanych wyników. Zastosowanie modelowania bryłowego także jest możliwe, jednak w tym przypadku doprowadziłoby do dużej niedokładności komponentów.

Nowoczesne a tradycyjne

Czym więc różnią się nowoczesne techniki od tych tradycyjnych? - Jeśli chodzi na przykład o różnice w stępkach, te nowoczesne często są sklejane z paru kawałków drewna. W statkach budowanych tradycyjnymi metodami skupiano się na wykorzystaniu jednolitego materiału. W projektowanym przeze mnie modelu stępka jest praktycznie taka sama jak w oryginale – zaznaczył inż. Alan Durajewski. – Większa różnica pojawia się w przypadku łącznika. Tu zastosowałem autorskie rozwiązanie, polegające na wykonaniu wycięcia pozwalającego na pozycjonowanie desek poszycia – dodał.

Inż. Alan Durajewski w swojej pracy skupił się na programie Solidworks.

– Wyniki projektu pokazują, że programy typu CAD, sprawdzają się w dziedzinie cyfrowych rekonstrukcji znalezisk archeologicznych. Odpowiednie podejście projektowe pozwala na uzupełnienie brakujących danych w przypadku niekompletnych znalezisk. Dzięki tworzeniu dokumentacji warsztatowej na podstawie modelu 3D, możliwe jest zebranie informacji do budowy repliki – mówił inż. Alan Durajewski.

Ważną częścią projektu był szczegółowy opis metodyki pracy – istotny ze względu na rekonstrukcję obiektu w formach historycznych. Takie założenia przekładają się na opis procesu przygotowania modelu 3D oraz prezentację procesu prototypowania, pozwalając na wybór najbardziej optymalnych rozwiązań.

Dokumentacja może być wykorzystana do przygotowania projektów wykonanych podobnymi technikami szkutniczymi, analiz MES/CFD, budowy repliki statku do użytku komercyjnego oraz zwiększenia atrakcyjności ekspozycji muzealnych za pomocą graficznych wizualizacji i animacji.

Promotorem pracy inż. Alana Durajewskiego był dr inż. Cezary Żrodowski.