Zakład Automatyki i Energetyki Morskiej | WIMiO - Politechnika Gdańska

O Zakładzie

Zakład Automatyki i Energetyki Morskiej jest kontynuatorem Katedry Automatyki i Energetyki, która ma wieloletnią tradycję sięgając czasów powojennych. Więcej o historii tej Katedry poniżej.

Historia

W okresie Wolnego Miasta Gdańska Katedrą kierował prof. dr inż. Gustaw Fluegel, światowej sławy inżynier. Po wojnie, wykłady na ówczesnym Wydziale Budowy Okrętów rozpoczęto 22 października 1945 r. Katedrę Turbin Parowych, Spalinowych i Sprężarek Wirnikowych, pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Roberta Szewalskiego, powołano 16 marca 1946 r., wśród 12 katedr Wydziału Budowy Okrętów, na mocy rozporządzenia ministra oświaty. Zarządzeniem ministra szkolnictwa wyższego z dnia 11 kwietnia 1953 r., zmieniono jej nazwę na Katedra Maszyn Cieplnych Wirnikowych.

            W związku ze zmianami organizacyjnymi na Politechnice Gdańskiej, Wydział Budowy Okrętów przekształcono, z dniem 1 października 1969 r., na Instytut Okrętowy na prawach wydziału, a Katedrę przekształcono w Zakład Maszyn Cieplnych Wirnikowych. W latach 1973-1989 kierował nim prof. dr inż. Stefan Perycz. Stosownie do rozszerzającej się w działalności Zakładu tematyki z zakresu automatyki maszyn cieplnych wirnikowych, w październiku 1989 r. Zakład przyjął nazwę Zakładu Automatyki Okrętowej i Napędów Turbinowych. W latach 1989-91 kierował nim doc. dr inż. Zdzisław Puhaczewski.

            Zarządzeniem Rektora Politechniki Gdańskiej z dnia 11 maja 1990 r. zmieniono nazwę Instytutu Okrętowego na Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa. W październiku 1991 r. uległa zmianie nazwa Zakładu na Katedrę Automatyki Okrętowej i Napędów Turbinowych. Od tego czasu kieruje nią prof. dr hab. inż. Zygfryd Domachowski.

            W pierwszych dniach powojennej działalności (listopad 1945) Katedra otrzymała 2 pokoje w Laboratorium Maszynowym Politechniki Gdańskiej. Po odbudowie , siedzibą Katedry był Gmach Główny Politechniki Gdańskiej. W trudnych, z powodu ciasnoty, warunkach Katedra działała do czasu oddania do użytku, w styczniu 1955 r., nowego budynku Wydziału Mechanicznego i Budowy Okrętów. Katedra zajmowała wówczas kilka pomieszczeń usytuowanych w pobliżu dużego laboratorium maszynowego. Były to dobre warunki lokalowe i laboratoryjne.

            W końcu 1991 r. Katedra przeniosła się do budynku Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa, pozostając nadal użytkownikiem laboratorium maszynowego w budynku Wydziału Mechanicznego.