O Instytucie
W skład Instytutu Budowy Okrętów wchodzi siedem zakładów:
- Zakład Automatyki i Energetyki Morskiej
- Zakład Hydromechaniki i Projektowania Okrętu
- Zakład Informatyki Technicznej
- Zakład Mechaniki i Konstrukcji Morskich
- Zakład Siłowni Okrętowych
- Zakład Wyposażenia Okrętu
Aktualnie Instytut Oceanotechniki i Okrętownictwa zatrudnia 75 pracowników.
Dyrektorem Instytutu jest dr hab. inż. Wojciech Litwin, prof. uczelni.
Historia
Instytut Oceanotechniki i Okrętownictwa na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa PG jest spadkobiercą tradycji Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa.
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa powstał w wyniku fuzji Wydziału Mechanicznego i Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa (link do artykułu).
Instytut Oceanotechniki i Okrętownictwa na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej jest kontynuatorem tradycji i działalności:
- Wydziału Budowy Okrętów i Maszyn Okrętowych, powołanego, wśród sześciu wydziałów, z chwilą utworzenia Królewskiej Politechniki w Gdańsku z dniem 1 października 1904 r.,
- Wydziału Budowy Okrętów, wchodzącego w skład powojennej Politechniki Gdańskiej, wśród czterech wydziałów, od jej powołania dekretem Krajowej Rady Narodowej z dnia 24 maja 1945 r.
- Instytutu Okrętowego, na prawach wydziału, na który w 1968 r. zmieniono Wydział Budowy Okrętów.
- Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa, który powstał w 1990r. To przekształcenie oznaczało modyfikację profilu kształcenia, jego zakresu i metod. Było konsekwencją ówczesnych zmian w zasięgu i sposobach eksploatacji mórz i oceanów. Zmiany w gospodarce narodowej i na rynku pracy spowodowały, że obok kierunku studiów Oceanotechnika, wprowadzono dwa nowe kierunki studiów - Energetyka i Transport.
Kształcenie inżynierów budowy okrętów było zawsze traktowane jako istotna specyfika Politechniki Gdańskiej, od początku jej istnienia. Odrębny nieodmiennie Wydział, gdy u początków Politechniki Gdańskiej wydziałów było sześć, a po wojnie tylko cztery, nadał Politechnice Gdańskiej tę specyficzną cechę. Skupiał w swojej działalności zawsze całość wielostronnej problematyki okrętownictwa, dziś ponadto wkroczył w wybrane zagadnienia oceanotechniki.
Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej był jedynym wydziałem okrętowym w Polsce, kształcącym nieprzerwanie od 1945 r. do2020 roku inżynierów na kierunku Oceanotechnika w specjalnościach okrętowych, a od 1993 inżynierów na specjalności Zarządzanie i marketing w gospodarce morskiej (pierwsi absolwenci tej specjalności ukończyli studia w 1997 r.). Wydział ukończyło od 1945 r. ponad 5500 mgr inż.
Wydział posiada prawa doktoryzowania od roku 1946 a habilitowania - od roku 1960. W swojej historii na Wydziale wypromowano ponad 250 doktorów nauk technicznych oraz pond 50 doktorów habilitowanych.
W chlubnym rozwoju Politechniki Gdańskiej okrętownictwo, a tym samym kiedyś Wydziała a aktualnie Intytut z nim związany, ma swój znaczny udział. Doceniała to i docenia społeczność akademicka uczelni. Trzech spośród profesorów związanych z okrętownictwem pełniło zaszczytną i odpowiedzialną funkcję rektora Politechniki Gdańskiej (Szewalski, Staliński, Doerffer, Kobyliński), trzech naszych profesorów, w uznaniu zasług dla rozwoju nauki naszej Uczelni, obdarzono godnością i tytułem doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej (Rylke, Szewalski, Doerffer). Uznanie, jakie znajduje Politechnika Gdańska w kraju i za granicą, jest również zasługą okrętowców- jej pracowników. Przyczynia się do tego wielostronna współpraca z uniwersytetami zagranicznymi, instytucjami międzynarodowymi, członkostwo w międzynarodowych organizacjach i stowarzyszeniach, udział w konferencjach i sympozjach naukowych. Czterech profesorów naszego Wydziału otrzymało godność i tytuł doktora honoris causa innych uczelni (Doerffer, Kobyliński, Staliński, Szewalski). Okrętowcy Politechniki Gdańskiej wydali ze swego grona wielu wybitnych przedstawicieli nauki.
